Visje Blieb vindt onderdak


Ach, ja, daar in die Oceaan,
daar rolden de golven af en aan.
Met veel geraas en veel gedonder
ging Visje Blieb steeds kopje onder.

Plots nam de stroom hem mee
naar de diepte van de zee.
Zachtjes riep hij: 'Blieblie, help!'
stootte zijn neusje aan een schelp
en plofte op de bodem neer.
Dat deed best een beetje zeer.
'Blabla,' riep hij, 'au.. au!
Is daar iemand? Help me nou!'
Maar niets bewoog in't schelpenhuis,
daar was zeker niemand thuis.
Visje Blieb dacht: Nu is het welletjes,
hij blies nog een paar belletjes,
peddelde wat met z'n vinnen
en glipte vlug het huisje binnen.

Daar lag hij wat te suffen
en een beetje uit te puffen
en te denken aan de sloot
en het mooie avondrood.
En aan zijn vriendje en zijn vriendin
en zijn rugzak en de spin.
En aan de golven en het zand.....
En... toen dacht hij niets meer want....
hij was allang in dromenland.

Hij sliep-- en sliep,
heeeel lang-- en diep.

 -o-o-o-

Rini Aelmans

Delen |

Logotr

Contact          Adverteren         Links

Home        Kinderlines Verhalen        Kinderlines Kleurplaten        Penvrienden        Dierentuinnieuws        Domeinen te koop     Spellen

Copyright 2016, Kinderlines Uitgeverij, alle rechten voorbehouden.