Rare sprongen

Na afloop

Voor ze het wisten
zaten ze weer bij Mat in de wagen
en waren ze op weg naar de herberg.

Vermoeid,
maar tevreden nagenietend.

Na de finale was het allemaal
in zó'n tempo gegaan,
Bas was er beduusd van.
Hij had Jasmine zó gráág
nog even alleen gezien,
al was het maar één keer.
Misschien zag hij haar nu wel nooit meer.

Nou ja, het was een leuke
avond geweest, echt geweldig.
En ze hadden nog een fijne dag
in het zwembad voor de boeg dacht ie,
zichzelf opbeurend;
maar hij keek er toch niet vrolijk bij.

'Het was fan-tas-tisch, hè jongens?'
riep Mat vanachter het stuur.

'Onwijs gaaf!
Geweldig!
Groots!
Tof!
Poep goed!'
riepen ze met vuur.

Het werd even stil.
In gedachten zaten ze
allemaal weer bij het circus.

Nel gaapte na een tijdje hartgrondig en zei:
'Jongens, ik weet niet hoe jullie erover denken,
maar ik duik dadelijk zó mijn web in.'

'Wij ook,' piepte een aantal mieren
- hun eigen zwarte bosmieren -
'maar niet in jouw web.
Wij houden het liever
bij stenen en kieren!'

'Het waterbed
is ons anders vanmiddag
prima bevallen,' zei Roos,
terwijl ze Eef verliefd aankeek.
Eef knikte instemmend.'Wij rollen ons gelijk op
in een hangmat, hè Ring?
zodra we er zijn,' zei Suzy.
'Stenen en takken
hebben we thuis ook.
Hoewel, ze zijn hier wel
lekker glad.'
'Reken maar,' zei Ring.
'Ik had nooit kunnen dromen
dat een hangmat zo fijn
en zo knus zou zijn.'
 
'Wíj kruipen weer in dat
zachte stuk boomschors hoor!'
zei Floor terwijl ze Bor
in zijn zij porde.

'Halte Herberg!' galmde Mat.
'Nee toch?' riepen ze verbaasd.
'Nu al?'

Ja hoor, een aantal Rodemieren
stond hen al op te wachten.

'Wat zijn jullie laat!
Het is al half twee!
Kom maar gauw binnen.
We hebben een grote kan
warme chocolademelk,
dan slapen jullie straks lekker.
Intussen moeten jullie vertellen
hoe het geweest is,
wij zijn stik- en stikbenieuwd.
Wij zouden ook zo graag gaan,
maar ja, wij hebben nooit tijd, hè?'
ratelden de Rodemieren.

'Dan moeten jullie er tijd voor maken,'
zei Nel nuchter.

'Dat ligt niet in onze aard,'
zeiden ze een beetje benepen.
'En trouwens,
gasten zoals jullie verwennen
en naar hun verhalen luisteren,
is ook leuk.'
'Dat is waar,' piepten de bosmieren.

Ze stapten snel uit
en gingen achter de Rodemieren aan
de herberg in.
Mat moest voor de gezelligheid
ook nog even mee.
Trouwens,
hij lustte na die rit wel een biertje.
Misschien wel twee.

Daar zaten ze dan - midden in de nacht -
aan de grote tafel in de keuken van de herberg,
ieder met een dampende kop chocolademelk,
honderd uit te praten.

De Donkerdammertjes vertelden
de Rodemieren alles
wat ze in het circus hadden beleefd.
Echt alles,
precies zoals het was geweest,
vanaf de aankomst tot en met de finale.
Ze sloegen niets
maar dan ook niets over.
Gebeurde dat per ongeluk toch,
dan werd dat meteen hersteld
en, zo niet door de een,
dan toch door de ander,
éven tussendoor verteld.

Pas een heleboel koppen
chocolademelk later - er zat
geen druppel meer in de kan -
en na een heleboel kreten
van de Rodemieren, als:
'O, wat eng!
Nee toch!
Hoe is het mogelijk!
Goh, wat goed! Wat knap!'
en
'Leuk! Wat leuk!'
gingen ze tevreden
en met een lekker warm buikje
naar hun geliefde slaapplaats.

Alleen Mat sprong in zijn wagen
en reed voldaan en blij
naar de kaasmakerij.

Die nacht sliepen ze heel lang en heel vast.

En toen ze de volgende dag
eindelijk wakker werden
en naar buiten keken,
zagen ze met verbazing
dat het al middag was.
Zondagmiddag!
Ze zouden nota bene gaan zwemmen,
in het zwembad onderin de herberg.
En nou hadden ze zich verslapen!

Dat was erg!
Uitslapen prima,
maar geen gàt in de dag!
Razendsnel renden ze naar de eetzaal
en werkten vlug
een laat ontbijt naar binnen.
Even later volgden ze
een aantal kinderen Rodemier
de trappen af,
wat gangen door
naar het zwembad onderin de herberg.

 

Naar aflevering 9 ...

Contact          Adverteren         Links

Home        Kinderlines Verhalen        Kinderlines Kleurplaten        Penvrienden        Dierentuinnieuws        Domeinen te koop     Spellen